॥ શ્રી સ્વામિનારાયણો વિજયતે ॥

ભગવાન સ્વામિનારાયણનાં

॥ વચનામૃત ॥

Loya-17: Reverence and Condemnation

Mahima

8 December 1961, Mumbai. During the morning discourse, Yogiji Mahārāj said, “Vachanāmrut Loyā 17 should be read and explained weekly. Spare two hours. [Gunātitānand] Swāmi had this read in the villages. Frustration can only be eradicated through knowledge.”

[Brahmaswarup Yogiji Mahārāj: 3/251]

તા. ૮/૧૨/૧૯૬૧, મુંબઈ. મંગળપ્રવચનમાં યોગીજી મહારાજ કહે, “અઠવાડિયે લોયા ૧૭ વાંચી નિરૂપણ કરવું. બે કલાક કાઢવા. સ્વામી ગામડે વંચાવતા. જ્ઞાને કરીને મૂંઝવણ ટળે.”

[બ્રહ્મસ્વરૂપ યોગીજી મહારાજ: ૩/૨૫૧]

Mahima

25 November 1962, Bochāsan. During the Sunday assembly discourse, Yogiji Mahārāj said to Māvji Bhagat, “Perfect Vachanāmrut Loyā 17. Gunātitānand Swāmi had this Vachanāmrut read unceasingly for three years.”

[Brahmaswarup Yogiji Mahārāj: 3/407]

તા. ૨૫/૧૧/૧૯૬૨, બોચાસણ. રવિવારે કથાપ્રસંગમાં યોગીજી મહારાજ માવજી ભગતને કહે, “લોયા ૧૭મું સિદ્ધ કરવું. તે વચનામૃત ગુણાતીતાનંદ સ્વામીએ લાગટ ત્રણ વરસ વંચાવેલું.”

[બ્રહ્મસ્વરૂપ યોગીજી મહારાજ: ૩/૪૦૭]

Mahima

14 January 1964, Mumbai. In the morning, Yogiji Mahārāj had Vachanāmrut Loyā 17 read before saying, “If this is perfected, then adverse circumstances will never be able to deflect us. One will not quarrel over sensual pleasures (vishays). Quarreling will end. This Vachanāmrut is one of the excellent ones.”

[Brahmaswarup Yogiji Mahārāj: 3/575]

તા. ૧૪/૧/૧૯૬૪, મુંબઈ. સવારે વચનામૃત લોયા ૧૭મું વચનામૃત વંચાવી યોગીજી મહારાજ કહે, “આ સિદ્ધ કરીએ તો દેશકાળ કો...ઈ દી’ ન લાગે. વિષય સારુ બખેડો ન થાય. ધમાલ ને બધું બંધ. આ વચનામૃત ઉત્તમ પ્રકારનું.”

[બ્રહ્મસ્વરૂપ યોગીજી મહારાજ: ૩/૫૭૫]

Mahima

Yogiji Mahārāj said, “The important Vachanāmruts – Loyā 17, Kāriyāni 1, Gadhadā II-59 and Gadhadā II-28 – should all be perfected.”

[Brahmaswarup Yogiji Mahārāj: 3/206]

યોગીજી મહારાજ કહે, “મુદ્દાનાં વચનામૃત લોયાનું ૧૭, કારિયાણી ૧, ગઢડા મધ્ય ૫૯ તથા ગઢડા મધ્ય ૨૮ આટલાં વચનામૃતો સિદ્ધ કરવાં.”

[બ્રહ્મસ્વરૂપ યોગીજી મહારાજ: ૩/૨૦૬]

Nirupan

December 1959, Tabora, Tanzania. A devotee asked, “Why does one who was the best of the best initially and instilled faith in others change for the worse?”

Yogiji Mahārāj replied, “He reached an unfavorable layer. While doing satsang, seven layers are encountered. A layer of perceiving human traits, a layer of divinity, a layer of the ekāntik state; like that. He behaves according to the layer that comes and goes. When he first comes to Satsang, he maintains divinity and everything is perceived as divine. But after staying together for a long period and he observes the actions [of the Sant] at a critical time, he perceives human traits. Therefore, ‘The Sant behaves in a gunātit state in all his actions. He does everything to [help us] perfect ekāntik dharma. It is not worth perceiving human traits in him.’ - if these thoughts remain, then nirdosh-buddhi [in the Sant] remains constantly.”

[Brahmaswarup Yogiji Mahārāj: 3/25]

ટબોરા, ૧૯૫૯. એક હરિભક્તે પૂછ્યું, “પ્રથમ સારામાં સારો હોય ને કેટલાકને નિષ્ઠા કરાવતો હોય, તે ફરી જાય એ શું?”

યોગીજી મહારાજ કહે, “એમાં થર આવી ગયો. સત્સંગ કરતાં કરતાં સાત થર આવે છે. મનુષ્યભાવનો થર, દિવ્યભાવનો થર, એકાંતિકપણાનો થર, એમ થર આવે. જે થર જે વખતે આવે-જાય, એમ થઈ જાય. પહેલાં સત્સંગમાં આવે, દિવ્યભાવ રહે, અહોહો જણાય; પણ ઝાઝો વખત ભેગો રહે, વખત પાકે ક્રિયા જુએ, ત્યારે મનુષ્યભાવ આવી જાય. માટે, ‘સંત દરેક ક્રિયામાં ગુણાતીત વર્તે છે. એકાંતિક ધર્મ સિદ્ધ કરાવવા માટે જ બધું કરે છે, એમાં જોવા જેવું નથી’ એમ વર્તાય, તો પછી અખંડ નિર્દોષબુદ્ધિ રહે.”

[બ્રહ્મસ્વરૂપ યોગીજી મહારાજ: ૩/૨૫]